Pierwsza zorganizowana aktywność mafijna w USA jest związana z siecią Józefa Mazziniego. Ten znany włoski rewolucjonista, kojarzony, przez większość z nas, z ideą walki o wolność i zjednoczone Włochy, był kimś, kogo należy określić mianem gangstera do wynajęcia. Współpracując z generałem Albertem Pike’em, organizował partyzantkę na rzecz obalenia projektu „przebudowy” Południa, opracowanej przez prezydenta Lincolna.
Stacją odbiorczą włoskojęzycznych grup przybywających do Stanów Zjednoczonych był Nowy Orlean, będący także pierwszą bazą bankowej rodziny Lehmanów i Lazardów. Najlepiej obrazują to losy pierwszych „ojców chrzestnych” Nowego Orleanu – Josepha Macheci i Charlesa Matrengi. Obaj, protegowani Mazziniego, otrzymali koncesję na „władanie” Nowym Orleanem od mafii z Palermo, która podlegała Mazziniemu, a porzez niego Beniaminowi Disraeli’emu. Łańcuch dowodzenia był tak dobrze znany, że ukuto żartobliwe rozszyfrowanie słowa „mafia” jako: „Mazzini autorizza furti, incendi, e attentati”, czyli „Mazzini autoryzuje kradzież, podpalenia i porwania”. Pierwsza sieć gangsterów Mazziniego działała już przed i podczas wojny domowej w USA. Organizacje mafijne Nowego Orleanu, Nowego Yorku i Palermo były odrębnymi „spółkami”, ale ściśle ze sobą współdziałały. Ich członkowie mogli być przenoszeni z jednego miasta do drugiego, z jednej rodziny do drugiej, w zależności od umiejętności i potrzeb w danym terenie. Do zakończenia wojny secesyjnej mafia Disraeli’ego była zarządzana przez Josepha Machecę.
W 1868 r. Macheca zorganizował w Nowym Orleanie kampanię kandydata Partii Demokratycznej, Seymoura przeciwko Ulyssesowi Grantowi. Polityczne wskazówki dla sztabu Seymoura i finanse na kampanie szły od Augusta Belmonta, oficjalnego przedstawiciela Rotszyldów w USA. Macheca, uznawany powszechnie za wzorowego obywatela i uprzejmego dżentelmena, dla ochrony kandydata stworzył i dowodził kompanią Sycylijczyków, liczącą 150 mężczyzn, zwanych „Niewiniątkami”. Nosili jednolite umundurowanie, na które składała się biała peleryna z Krzyżem Maltańskim na lewym ramieniu. Krzyż Maltański był (i jest nadal) znakiem Zakonu św. Jana Jerozolimskiego Brytyjskiej Rodziny Królewskiej, powstałego w 1888 r. jako kolejna odnoga Zakonu Maltańskiego. „Niewiniątka” byli uzbrojeni i ponieważ podczas swoich przemarszów lubili strzelać do Murzynów, generał James Steadman, menedżer kampanii wyborczej, zabronił im w końcu publicznych wystąpień. Niemniej ludzie zgromadzeni w oddziale „Niewiniątek” stanowili jądro mafii kierowanej przez Machecę. Kandydat Demokratów zaproponował program wyborczy, opracowany przez Seligmana i powiązane z nim domy bankowe Nowego Yorku, którego głównym punktem było uchylenie lincolnowskiej proklamacji wyzwolenia Murzynów. Te same domy bankowe kontrolowały generała Pike’a i jego zakapturzone oddziały oraz Ku Klux Klan, z którego doświadczeń czerpali gangsterzy Macheci. Wszyscy zajęli się wywołaniem fali przemocy na Południu, aby ostatecznie pogrzebać program zamordowanego Lincolna. Grupa kierowana przez Machecę, stała się wzorem dla innych tego typu organizacji mafijnych rozwijanych w innych miastach przez kolejnych wysłanników Mazziniego. Jednym z nich był Giuseppe Esposito, który opuścił Sycylię w 1870 r. Jego „tourne” po Stanach zaowocowało powstaniem nowych syndykatów zbrodni. Macheca w niedługim czasie został zamordowany przez swoich towarzyszy mafijnych, być może z powodu niesubordynacji wobec Esposito. Oficjalnie został zlinczowany za zabójstwo policjanta. Jego miejsce zajął Charles Matrenga, który wycofał się na grunt legalnych interesów, zlokalizowanych przede wszystkim w firmie United Fruit Company. Mokra robota przeszła w ręce Sylvestro Carolli, a następnie Carlosa Marcello.
Mała organizacja, zainicjowana w Londynie, zorganizowana przez włoskich rewolucjonistów z Mazzinim na czele, wspierana przez nowojorskie banki, otrzymująca wytyczne od brytyjskiego premiera Disraeli’ego, powiązana z masonerią rytu szkockiego, rozprzestrzeniła się z Nowego Orleanu na całe terytorium USA, Ameryki Środkowej, Południowej i Karaibów. Jak wykazał prokurator okręgowy z Nowego Orleanu, Garrison, to właśnie „potomkowie” starej organizacji Josepha Macheci, brali udział w zamachu na prezydenta Kennedy’ego w 1963 r.
